Af hverju eru til svona margir hnettir í sólkerfinu?

Hún [geimþokan] flattist út og varð að stórri skífu. Í miðjunni myndaðist sólin en á skífunni í kring um kjarnann mynduðust reikistjörnurnar.

Við áframhaldandi samþjöppun varð massi frumsólarinnar meiri og meiri. Eftir hugsanlega margar ármilljónir tóku frumeindakjarnar vetnis að renna saman og mynda helín og þá var sólin okkar orðin til. Við þennan kjarnasamruna verður til mikil orka bæði sem varmi og ljós.

Myndun sólstjarna, reikistjarna og tungla gerist í aðalatriðum þannig að gas í geimnum safnast í kekki sem dragast síðan saman vegna innbyrðis aðdráttar agnanna í kekkjunum. Þessi aðdráttur er ekkert annað en þyngdarkraftur og er nákvæmlega sama eðlis og krafturinn sem heldur hafinu að jörðinni. Hann leitast því til dæmis við að gefa kekkinum kúlulögun. Sú viðleitni truflast að vísu stundum af snúningi í kekkinum sem er þó ekkert aðalatriði hér. En kúlulögunin stafar sem sagt af þyngdarkraftinum eða með öðrum orðum af því að staðarorka efnisins í kekkinum er minnst þegar hann tekur á sig þá lögun.