Vetnisgas er lofttegund sem gerð er úr léttasta frumefninu, vetni[1], sem hefur einkennisbókstafinn H samkvæmt táknmáli efnafræðinnar. Vetnisgasið samanstendur af sameindum og í hverri þeirra eru tvær vetnisfrumeindir. Sameindirnar eru táknaðar sem H2. Sameindir vetnisgassins geta gengið í efnasamband við súrefni andrúmsloftsins, sem samanstendur af sameindum tveggja súrefnisfrumeinda (O2). Efnhvörfin felast í bruna vetnisgassins, en þá rofna í senn vetnis- og súrefnissameindirnar og mynda vatnssameindir (H2O). Þetta má tákna með eftirfarandi hætti:2H2 + O2 -> 2H2O (1)Þetta þýðir að tvær vetnissameindir hvarfast við eina súrefnissameind til að mynda tvær vatnssameindir. Við efnahvarf þetta losnar mikil orka úr læðingi, eða sem næst 16.000 Joule fyrir hvert gramm sem myndast af vatni á vökvaformi við staðalskilyrði (25°C og 1 loftþyngdar þrýsting). Því er þó líkt farið með vetni og eldspýtu að í hvorugu kviknar fyrirhafnarlaust eða sjálfkrafa. Eins og alkunna er verður að kveikja á eldspýtu með því að núa eldspýtuhausnum við kveikiborða eldspýtustokksins. Við það myndast smáneisti eða -neistar sem til þarf svo að eldspýtan brenni, það er til að eldspýtuhausinn og síðan efniviður spýtunnar gangi í efnasamband við súrefni andrúmsloftsins. Þessu er líkt farið með vetnisgas. Ef vetnisgas sleppur út í andrúmsloftið gerist efnahvarf þess við súrefni, það er bruninn, ekki sjálfkrafa eða fyrirhafnarlaust. Ef á hinn bóginn neista er hleypt að eða eldur borinn að getur efnahvarfið (1) gerst með ógnarhraða sem sprenging. Það birtist sem blossi eða eldtunga, háð efnismagni vetnisgassins. Þá miklu orku sem losnar úr læðingi við efnahvarfið skynjum við í senn sem hitaaukningu og ljósorku (ljósblossa) frá sprengingunni. Heimildir: [1] Chemicool [2] metrotimes.com
Mynd: HB