Vatnsdroparnir frá sturtuhausnum falla með vaxandi hraða á leið sinni niður á botninn eins og lýst er í svari sama höfundar við spurningunni Þegar hellt er úr glasi eða skrúfað frá krana, af hverju mjókkar bunan er neðar dregur og svo brotnar hún upp?
Droparnir í sturtunni falla ekki í samfelldri bunu eins og kranavatnið. Hins vegar verður fjöldi þeirra í láréttum þversneiðum í sturtuklefanum minnkandi þegar neðar dregur, rétt eins og í kranabununni, en þetta hefur þó lítil áhrif á sturturýmið í heild.
Vatnsdroparnir dreifast hins vegar mikið um klefann og draga með sér sameindir loftsins. Þær fá einnig vaxandi hraða og skila sér með samsvarandi hraða til baka upp með tjaldinu eða jafnvel út úr sturturýminu með vatninu um niðurfallið. "Loftbunan" mjókkar því niður á við ef svo má segja, rétt eins og vatnsbunan frá krananum, það er að segja að þrýstingur loftsins minnkar. Jafnframt er sturtuvatnið yfirleitt heitara en loftið í kring og hitar það því þannig að hluti þess leitar upp á við.
Allt þetta veldur því að þrýstingur loftsins minnkar neðan til í sturturýminu. Loftið utan við tjaldið þrýstir því þess vegna inn á við ef það lokar rýminu þokkalega vel. Að öðrum kosti kemst loft inn um raufar á tjaldinu eða við jaðra þess og tjaldið leitar ekki inn á við.
Þess má geta að samhengi straumhraða og þrýstings leiðir af lögmáli Bernoullis, sem heitir eftir svissneska vísindamanninum Daniel Bernoulli (1700-1782), og er einn af hornsteinum straumfræðinnar. Það skýrir einnig að hluta hvers vegna flugvélavængir hafa þá lögun sem raun ber vitni og hvernig hún skapar lyftikraft sem á mikinn þátt í að halda flugvélinni á lofti þegar hún er komin á ferð miðað við loftið.
Sjá svar Tryggva Þorgeirssonar við spurningunni Hvernig getur sviffluga haldist á lofti og flogið?
Rækilegt svar á ensku við spurningunni er að finna á vefsíðunni Ask the experts hjá bandaríska tímaritinu Scientific American.