Sólin
Rís 05:40 • sest 21:16
Tunglið
Rís 15:13 • Sest 05:59
Flóð
Árdegis: 03:57 • Síðdegis: 16:31
Fjara
Árdegis: 10:23 • Síðdegis: 22:34
Til að dýrategund teljist ný í dýrafánu hvers lands þarf hún í fyrsta lagi að geta dregið fram lífið á landsins gæðum og í öðru lagi að geta tímgast á nýja staðnum. Fræðimenn sem fjalla um þessa grein líffræðinnar gera skýran greinarmun á svokölluðum flækingum sem berast inn á ákveðin svæði og þeim dýrum sem eiga sér fasta eða reglulega búsetu. Þekktasta flækingstegundin sem berst hingað með reglulegu millibili er sennilega ísbjörninn (Ursus maritimus). Margar tegundir fugla fylla þennan flokk einnig. Oft vill það brenna við að menn viðurkenni ekki tilvist tiltekinnar tegundar í dýrafánunni strax og reyni að koma í veg fyrir að dýrið festi sig í sessi í náttúru viðkomandi lands með öllum tiltækum ráðum. Stundum er það jafnvel gert með ærnum tilkostnaði. Þekktasta hérlenda dæmið er sennilega ameríski minkurinn, sem náði bólfestu í íslenskri náttúru stuttu eftir að fyrstu dýrin sluppu úr haldi loðdýrabænda. Þó að marga hrylli við þeirri staðreynd er hægt að fullyrða að minkurinn er kominn til að vera í íslenskri náttúru þrátt fyrir tilraunir okkar mannanna til að útrýma honum. Varðandi köttinn (Felis catus) gegnir eilítið öðru máli. Það leikur enginn vafi á því að villikettir eru fjölmargir á Íslandi, en þó leikur vafi á því að til sé traustur íslenskur villikattarstofn. Þeir villtu kettir sem fyrirfinnast í íslenskri náttúru lifa í nálægð við manninn og eru oftast kettir sem hafa farið að heiman eða verið á einhvern hátt vanræktir og tekist að skrimta úti í einhvern tíma. En ef villikettir lifa og tímgast á einhverjum svæðum hérlendis allan ársins hring þá eru engin rök sem mæla gegn því að setja villiköttinn á lista yfir spendýr í íslenskri náttúru. Að öllum líkindum er kanínan nær því að teljast nýjasti meðlimur í villtri dýrafánu Íslands enda eru komnir nokkrir staðbundnir stofnar víða um land. Þeir tímgast hratt á sumrin og hluta stofnsins tekst að komast af á veturna. Einn af þessum stöðum er Heimaey og annar er Öskjuhlíðin í Reykjavík. Þetta er meiri háttar mál með tilliti til umhverfisverndar enda er innkoma nýrra tegunda einn mesti skaðvaldurinn á mörgum svæðum í heiminum í dag og það á ekki síst við innkomu kattarins.
