Ekki hafa verið gerðar neinar vísindalegar rannsóknir á krækilyngi (Empetrum nigrum) hér á landi að því að best er vitað. Þó er ljóst, eins og fram kemur í Plöntuhandbók Harðar Kristinssonar, að til eru tvær deilitegundir krækilyngs. Önnur þeirra (ssp. nigrum) hefur einkynja blóm og finnst aðeins á láglendi. Hin (ssp. hermaphroditum) hefur tvíkynja blóm og grófari blöð, og er sú deilitegund miklu algengari hér, bæði til fjalla og á láglendi. Ber hún stærri ber og hanga frævlarnir venjulega enn á þeim þegar þau eru þroskuð.

Athugun hefur verið gerð á vaxtarhegðun aðalbláberjalyngs á Vestfjörðum og skrifaði Bjarni Guðmundsson um það í ársrit Skógræktarfélagsins árið 1994.

Í gegnum úttektir Náttúrufræðistofnunar hafa safnast upplýsingar um útbreiðslu krækilyngs eins og annarra plantna en ekki er vitað til þess að sérstakar rannsóknir hafi verið gerðar á berjalyngi fyrir utan það sem nefnt er hér að ofan.