Eins og getið er um í svari sömu höfunda við spurningunni Af hverju er leir við hveri mismunandi á litinn? eru helstu lofttegundirnar sem streyma upp á háhitasvæðum koltvísýringur og brennisteinsvetni, og á vissum svæðum einnig vetni. Tvær þær fyrrnefndu eru þyngri en andrúmsloftið og hafa því tilhneigingu til þess að setjast í lægðir í kyrru veðri.

Brennisteinsvetnið er mjög varhugavert. Það er litlaus lofttegund með óþægilega lykt og flokkast undir eitraðar lofttegundir. Það er auk þess eldfimt.

Eituráhrif brennisteinsvetnis eru eftirfarandi (ppm=milljónustu hlutar):

0,01-0,3 ppm	Lyktarmörk, lykt af lofttegundinni fer að finnast
0,3 ppm	Getur valdið ógleði og höfuðverk, lykt greinileg
0,1-0,7 ppm	Lyktarskyn minnkar
0,7-7,0 ppm	Erting í augum og þreyta
2,7-5,3 ppm	Lykt óþægileg og nokkuð sterk
10-15 ppm	Mengunarmörk Vinnueftirlitsins
10-20 ppm	Ertandi áhrif á augu
20-33 ppm	Lykt sterk en ekki óþolandi
50-100 ppm	Alvarlegur augnskaði, lyktarskyn hverfur á fáum mínútum
150-250 ppm	Lyktarskyn lamast
300-500 ppm	Lungnabjúgur, lífshættulegt ástand
500-1000 ppm	Sterk áhrif á taugakerfi, öndunarlömun
1000-2000 ppm	Maður hnígur samstundir niður, öndunarlömun

(Heimild töflu: Einar Gunnlaugsson)

Koltvísýringur telst ekki eitraður, en hafi hann safnast fyrir í lægð og rutt í burtu súrefni andrúmslofts veldur hann köfnun og er því varhugaverður þar sem hann er lyktarlaus.

Vetni telst heldur ekki eitrað en er mjög eldfimt og á einstöku stað getur hlutfall þess í jarðhitagasi orðið svo hátt að sprengihætta er af.

Mynd: University of Wisconsin-Madison