Forn-Egyptar fundu upp á brauðgerð fyrir um 6.000 árum og listin að rista brauð breiddist út meðal margra menningarhópa eftir það. Rómverjar borðuðu mikið ristað brauð og innleiddu siðinn meðal þjóða sem þeir lögðu undir sig, þar á meðal á Bretlandi þaðan sem siðurinn fann sér leið til Ameríku. Til voru margskonar tangir og tól til að rista brauð yfir eldi.
Bandaríkin voru fyrst landa að væðast rafmagni seint á 19. öld en þrátt fyrir það kom brauðristin ekki strax fram á sjónarsviðið. Árið 1893 var sett upp sýning á „framtíðareldhúsinu“ í Chicago
og margir nýstárlegir hlutir kynntir sem gengu fyrir rafmagni – grill, kaffikanna og fleira, en engin brauðrist. Einhverntímann á árunum milli 1900 og 1920 var rafmagnsbrauðristin svo fundin upp en ekki er vitað hver var fyrstur til þess.
Þrjú fyrirtæki eru talin meðal frumkvöðla á þessu sviði, Pacific Electric Heating Co. (síðar Hotpoint), Simplex Electric Co. og Hoskins Manufacturing. Er það verðugt verkefni sagnfræðinnar að komast að því hvert þeirra framleiddi fyrstu brauðristina. Á þriðja áratug 20. aldar kom loks fram sjálfvirka brauðristin eins og við þekkjum hana í dag, með tímastilli og sleppibúnaði sem skilar brauðinu fullkomlega ristuðu í hvert sinn!
Heimildir og myndir:
Þetta svar er eftir grunnskólanemanda á námskeiði Vísindavefsins sem haldið er í samvinnu við samtökin Heimili og skóla og Fræðslumiðstöð Reykjavíkurborgar vegna bráðgerra barna.