Allir tannhvalir eru ránhvalir í þeim skilningi að þeir éta einvörðungu önnur dýr en ekki sviflæga þörunga eða þang. Tannhvalir (Odontoceti) eru einn af þremur undirflokkum hvala (einn undirflokkurinn er útdauður) og tilheyra langflestar hvalategundir þessum undirflokki, alls 69 af 81 tegund núlifandi hvala eða 85%.
Dæmi um tannhvalategundir eru búrhvalur (Physeter macrocephalus) sem er langstærstur tannhvala. Einnig má nefna minni tannhvali eins og hnísur, fjölda höfrungategunda og háhyrninga sem í reynd eru af ætt höfrunga og langstærstu meðlimir þeirrar ættar.
Formfræði tanna gefur miklar upplýsingar um fæðuhætti dýra. Flestir tannhvalir hafa fjölda keilulaga tanna sem þeir nota til að grípa bráðina og gleypa síðan í heilu lagi. Tannhvalir beita skoltinum því öðruvísi við veiðar en önnur rándýr af flokki spendýra og kjötæta (Carnivora) sem þurfa að drepa bráðina áður en þau leggja sér hana til munns og nota til þess vígtennur.
Tennur tannhvala eru ekki vel fallnar til að bryðja bráð eða klippa hold í sundur, líkt og jaxlar annarra rándýra, enda þurfa þeir ekki að búta bráðina niður. Á matseðli tannhvala eru fiskar, selir og skelfiskur ásamt ýmsum öðrum sjávarhryggleysingjum. Dæmi eru um að háhyrningar hremmi sjófugla og ráðist á stórhveli – þá dugar auðvitað ekki að gleypa bráðina í heilu lagi heldur verða minni bitar að nægja.
Heimildir og mynd:Encyclopædia Britannica
Hér getur þú sent okkur nýjar spurningar um vísindaleg efni.
Hafðu spurninguna stutta og hnitmiðaða og sendu aðeins eina í einu. Einlægar og vandaðar spurningar
um mikilvæg efni eru líklegastar til að kalla fram vönduð og greið svör. Ekki er víst að tími vinnist til að
svara öllum spurningum.
Persónulegar upplýsingar um spyrjendur eru eingöngu notaðar í starfsemi vefsins, til dæmis til að
svör verði við hæfi spyrjenda. Spurningum er ekki sinnt ef spyrjandi villir á sér heimildir eða segir ekki
nægileg deili á sér.
Spurningum sem eru ekki á verksviði vefsins er eytt.
Að öðru leyti er hægt að spyrja Vísindavefinn um allt milli himins og jarðar!
Sólin
Rís 05:40 • sest 21:16
Tunglið
Rís 15:13 • Sest 05:59
Flóð
Árdegis: 03:57 • Síðdegis: 16:31
Fjara
Árdegis: 10:23 • Síðdegis: 22:34
Dæmi um tannhvalategundir eru búrhvalur (Physeter macrocephalus) sem er langstærstur tannhvala. Einnig má nefna minni tannhvali eins og hnísur, fjölda höfrungategunda og háhyrninga sem í reynd eru af ætt höfrunga og langstærstu meðlimir þeirrar ættar.
Formfræði tanna gefur miklar upplýsingar um fæðuhætti dýra. Flestir tannhvalir hafa fjölda keilulaga tanna sem þeir nota til að grípa bráðina og gleypa síðan í heilu lagi. Tannhvalir beita skoltinum því öðruvísi við veiðar en önnur rándýr af flokki spendýra og kjötæta (Carnivora) sem þurfa að drepa bráðina áður en þau leggja sér hana til munns og nota til þess vígtennur.
Tennur tannhvala eru ekki vel fallnar til að bryðja bráð eða klippa hold í sundur, líkt og jaxlar annarra rándýra, enda þurfa þeir ekki að búta bráðina niður. Á matseðli tannhvala eru fiskar, selir og skelfiskur ásamt ýmsum öðrum sjávarhryggleysingjum. Dæmi eru um að háhyrningar hremmi sjófugla og ráðist á stórhveli – þá dugar auðvitað ekki að gleypa bráðina í heilu lagi heldur verða minni bitar að nægja.
Heimildir og mynd: Encyclopædia Britannica
