Svíinn Alfred Nobel, sem fann meðal annars upp dýnamitið, stofnaði til Nóbelsverðlaunanna í erfðaskrá sinni. Þau voru fyrst afhent árið 1901 í fjórum greinum, eðlisfræði, efnafræði, læknisfræði og bókmenntum. Sænska akademían úthlutar þeim. Einnig hafa frá upphafi verið veitt friðarverðlaun samkvæmt ákvörðun norska Stórþingsins. Frá 1969 hafa einnig verið veitt Nóbelsverðlaun í hagfræði.

Árið 1901 fengu þessir verðlaunin:

Eðlisfræði: Wilhelm Conrad Röntgen, Þýskalandi, fyrir uppgötvun röntgengeislunar.

Efnafræði: Jacobus Henricus van't Hoff, Hollandi, fyrir rannsóknir á flæðiþrýstingi og eiginleikum lausna.

Læknisfræði: Emil von Behring, Þýskalandi, frumkvöðull í ónæmisfræði.

Bókmenntir: Sully-Prudhomme, Frakklandi, fyrir ljóð sín.

Friðarverðlaun: Henri Dunant, Sviss, stofnandi Rauða krossins og Frederic Passy, Frakklandi, fyrir störf að friðarmálum.

Fyrstu hagfræðiverðlaunin árið 1969 fengu Ragnar Frisch, Noregi, og Jan Tinbergen, Hollandi, fyrir þróun hagfræðilíkana.

Á vefsetri Nóbelssjóðsins eru ýmsar upplýsingar um Nóbelsverðlaunin og verðlaunahafa eftir greinum og árum.