Sólin Sólin Rís 11:04 • sest 15:36 í Reykjavík
Tunglið Tunglið Rís 14:26 • Sest 25:18 í Reykjavík
Flóð Flóð Árdegis: 11:34 • Síðdegis: 24:14 í Reykjavík
Fjaran Fjara Árdegis: 05:07 • Síðdegis: 18:03 í Reykjavík
Sólin Sólin Rís 11:04 • sest 15:36 í Reykjavík
Tunglið Tunglið Rís 14:26 • Sest 25:18 í Reykjavík
Flóð Flóð Árdegis: 11:34 • Síðdegis: 24:14 í Reykjavík
Fjaran Fjara Árdegis: 05:07 • Síðdegis: 18:03 í Reykjavík
LeiðbeiningarTil baka

Sendu inn spurningu

Hér getur þú sent okkur nýjar spurningar um vísindaleg efni.

Hafðu spurninguna stutta og hnitmiðaða og sendu aðeins eina í einu. Einlægar og vandaðar spurningar um mikilvæg efni eru líklegastar til að kalla fram vönduð og greið svör. Ekki er víst að tími vinnist til að svara öllum spurningum.

Persónulegar upplýsingar um spyrjendur eru eingöngu notaðar í starfsemi vefsins, til dæmis til að svör verði við hæfi spyrjenda. Spurningum er ekki sinnt ef spyrjandi villir á sér heimildir eða segir ekki nægileg deili á sér.

Spurningum sem eru ekki á verksviði vefsins er eytt.

Að öðru leyti er hægt að spyrja Vísindavefinn um allt milli himins og jarðar!

=

Er til tíð í íslensku sem heitir skildagatíð?

Guðrún Kvaran

Árnastofnun - mynd í *Árnarstofnun
Lengi vel voru tíðir í íslensku taldar átta en málfræðingar telja tíðir nú aðeins tvær, nútíð og þátíð. Til þess að tákna eitthvað sem hefur gerst eða mun gerast er notuð samsett sagnbeyging með hjálparsögnunum hafa og munu.

Í eldri málfræðibókum var skildagatíð talin sérstök tíðbeygingarmynd. Um er að ræða orðasamband í viðtengingarhætti þátíðar af sögninni munu og nafnhætti aðalsagnarinnar, til dæmis ég mundi koma ef ég gæti, þar sem mundi er viðtengingarháttur þátíðar en koma aðalsögn. Til upprifjunar verða hér taldar tíðbeygingarmyndir samkvæmt eldri málfræðibókum:
  • Nútíð - ég kem
  • Þátíð - ég kom
  • Núliðin tíð - ég hef komið
  • Þáliðin tíð - ég hafði komið
  • Framtíð - ég mun koma
  • Þáframtíð - ég mun hafa komið
  • Skildagatíð - ég mundi/myndi koma
  • Þáskildagatíð - ég mundi/myndi hafa komið

Höfundur

Guðrún Kvaran

prófessor

Útgáfudagur

31.8.2004

Spyrjandi

Íris Sigurðardóttir

Tilvísun

Guðrún Kvaran. „Er til tíð í íslensku sem heitir skildagatíð?“ Vísindavefurinn, 31. ágúst 2004, sótt 8. desember 2024, https://visindavefur.is/svar.php?id=4487.

Guðrún Kvaran. (2004, 31. ágúst). Er til tíð í íslensku sem heitir skildagatíð? Vísindavefurinn. https://visindavefur.is/svar.php?id=4487

Guðrún Kvaran. „Er til tíð í íslensku sem heitir skildagatíð?“ Vísindavefurinn. 31. ágú. 2004. Vefsíða. 8. des. 2024. <https://visindavefur.is/svar.php?id=4487>.

Chicago | APA | MLA

Senda grein til vinar

=

Er til tíð í íslensku sem heitir skildagatíð?
Lengi vel voru tíðir í íslensku taldar átta en málfræðingar telja tíðir nú aðeins tvær, nútíð og þátíð. Til þess að tákna eitthvað sem hefur gerst eða mun gerast er notuð samsett sagnbeyging með hjálparsögnunum hafa og munu.

Í eldri málfræðibókum var skildagatíð talin sérstök tíðbeygingarmynd. Um er að ræða orðasamband í viðtengingarhætti þátíðar af sögninni munu og nafnhætti aðalsagnarinnar, til dæmis ég mundi koma ef ég gæti, þar sem mundi er viðtengingarháttur þátíðar en koma aðalsögn. Til upprifjunar verða hér taldar tíðbeygingarmyndir samkvæmt eldri málfræðibókum:
  • Nútíð - ég kem
  • Þátíð - ég kom
  • Núliðin tíð - ég hef komið
  • Þáliðin tíð - ég hafði komið
  • Framtíð - ég mun koma
  • Þáframtíð - ég mun hafa komið
  • Skildagatíð - ég mundi/myndi koma
  • Þáskildagatíð - ég mundi/myndi hafa komið
...