Orðið einvígi er þekkt þegar í fornu máli um vopnaviðskipti tveggja manna. Það er samgermanskt og var í fornsænsku envîghe, fornháþýsku einwîc og fornensku ânwîg. Algengara var þó að tala um hólmgöngu og að skora einhvern á hólm, einkum á vesturnorræna svæðinu þótt svo virðist af sumum gömlum heimildum að munur hafi verið á einvígi og hólmgöngu.

Mynd af einvígi úr bókinni Shakespeare's England.

Með orðinu einvígi er átt við að einhver gangi einn til bardaga á móti öðrum, hann þiggur ekki hjálp frá sínum mönnum. Sama orð er til í dönsku máli, enekamp, þótt lítið sé notað nú og hafi lotið í lægra haldi fyrir orðinu duel, sem aftur er fengið að láni úr latínu duellum. Duellum mun vera gömul mynd af orðinu bellum 'stríð' og merkingin 'stríð milli tveggja', (duo 'tveir'). Hugsunin er nánast hin sama í báðum orðunum einvígi og duel. Í hinu fyrra er hún 'einn á móti einum' en í hinu síðara 'tveir heyja stríð'.

Heimild um einvígi og hólmgöngu og mynd:

• Kulturhistorisk leksikon for nordisk middelalder III:533-535.
• The Duel