Daggarmark er sá hiti sem lækka þarf loft niður í við óbreyttan þrýsting og óbreytt rakainnihald til að rakinn í loftinu þéttist.

Ýmsar leiðir eru til að mæla raka í lofti og felst ein þeirra í að mæla hita á blautri dulu sem vafin er um kvikasilfurskúlu hefðbundins hitamælis. Sé loftið ekki mettað gufar vatn upp af dulunni. Við það tapast varmaorka frá mælinum og hiti hans lækkar. Því þurrara sem loftið er, því örari verður uppgufunin og því meiri munur verður á þeim hita sem mælist á vota hitamælinum og þurrum hitamæli. Út frá þessum mun og lofthita er svo unnt að reikna daggarmark loftsins, eða réttara sagt vatnsgufunnar í loftinu.

Af þessu sést að tilgangur daggarmarksmælingar er í rauninni ekki sá að mæla hita í venjulegum skilningi heldur að mæla rakastig loftsins.