Ekkert slíkt tákn er í trúarbrögðum múslíma. Þó er mánasigð og stjarna oft talin svara til krossins. Þetta er oft kallað íslamski hálfmáninn. Til dæmis er Rauði hálfmáninn tákn hjálparstarfs Rauða krossins í löndum íslam.

Í átrúnaði múslíma er þó ekki talað um mánasigðina sem slíkt tákn, enda var hún fyrst notuð í Ottómanríkinu og talið er að hún hafi fyrst verið sett í fána ríkisins eftir fall Konstantínópel árið 1453. Í hugmyndaheimi íslam er tunglið tákn tímans og árinu er skipt í tunglmánuði. Mánasigðin er tákn vaxandi tungls, al-hilal.

Í moskum er ætíð útskot, eins konar skápur, sem sýnir í hvaða átt hin helga borg Mekka er, en þangað skuli trúaðir snúa andlitnu er þeir biðjast fyrir. Þetta kallast mihrab og er eftirmynd hellis þar sem áður var beðist fyrir. Við hlið mihrab er pallur, mimbar, þar sem kennimaður stendur er hann ávarpar fólkið í moskunni. Moska er sagt vera komið af arabíska orðinu masjid, sem þýðir staður þar sem fallið er fram, bænastaður.

Í hvolfþaki moskanna er mánasigð grópuð og bendir til Mekka. Samkvæmt íslam má ekki hafa myndir í moskum en þess í stað eru skrautrituð vers úr Kóraninum upp um alla veggi.

Mynd: Islamic Flags