Talið er að núllið sem sérstakur tölustafur hafi fyrst komið fram í Evrópu í skólaljóðinu Carmen de Algorismo eftir franska klerkinn Alexander de Villa Dei (Benedict, 1914: 122). Carmen de Algorismo er lítil þula ort á latínu undir sexliðahætti (hexameter), alls um 300 vísuorð, mismörg eftir handritum. Þuluformið auðveldaði nemendunum að leggja efnið á minnið. Hún var líklega samin á árunum milli 1200 og 1203 (Beaujouan, 1954: 106). Síðar á 13. öld var þulan þýdd á íslensku í óbundið mál í ritgerðinni Algorismus. Þá má segja að núllið hafi borist til Íslands.
Ritgerðin Algorismus er meðal annars varðveitt í handritasafninu Hauksbók í uppskrift sem talin er vera frá 1306–1308 (Stefán Karlsson, 1964). Í ritgerðinni segir að: „Siffra merkir ekki fyrir sig en hún gerir stað og gefur öðrum fígúrum merking“ (Finnur Jónsson (Ed.), 1892–96: 417). Það er að segja, núllið (siffran) merkir sjálft ekki neitt en það markar stað eða sæti í tölunni og gefur þannig öðrum tölustöfum (fígúrum) merkingu. Núllið var því notað til að fylla auð sæti í hinu indó-arabíska sætiskerfi.
Þetta kerfi var kynnt í bókinni Kitāb al-jam´wal tafrīq bi hisāb al-Hind (Bók um samlagningu
og frádrátt með aðferð Indverjanna) eftir Muhammad ibn-Mūsā al-Kwārizmī (um 780-850) (Allard, 1990). Því miður hafa engin arabísk handrit af þessari bók varðveist en til eru nokkrar mismunandi latneskar útgáfur gerðar í Evrópu á 12. öld. Í bókinni kynnir höfundur sætiskerfið, níu fyrstu tölurnar og hring til að tákna núll. Í bók al-Kwārizmīs er lýst aðferðum til að leggja saman, draga frá, tvöfalda, helminga, margfalda, deila og draga ferningsrót og gefin dæmi um notkun þessara aðgerða. Þetta kemur síðan fram í einfaldaðri útgáfu í Carmen de Algorismo og íslensku þýðingunni Algorismus. Um eða eftir miðja 13. öld þegar ritgerðin Algorismus var þýdd höfðu Íslendingar verið kristnir í meira en tvær og hálfa öld og kunnað að skrifa í hálfa aðra öld. Kristninni fylgdi rómversk talnaritun. Hún var ekki sætisbundin. Þess vegna var ekki þörf fyrir núll til
að fylla auð sæti. Í rómverskri talnaritun er ekkert núll svo að Íslendingar hafa kynnst núllinu með indó-arabísku sætistalnarituninni.
Ekki fer mörgum sögum af talnaritun norrænna manna fyrir tíma kristninnar, enda var þá fátt ritað. Trúlega hafa menn gert strik í sand eða vax, krotað á veggi eða hnýtt hnúta á band til að tákna fjölda.
Frekara lesefni á Vísindavefnum
- Er hægt að segja að talan 0 sé eining, öllu heldur sem eitthvað, jafnvel áþreifanlegt? eftir Erlend Jónsson.
- Er talan núll talin til sléttra talna? eftir Jón Kr. Arason og Þorstein Vilhjálmsson.
- Hvað merkir 'nix' í orðasambandinu 'núll og nix'? eftir Guðrúnu Kvaran.
- Allard, André (1990): Muhammad Ibn Mūsā al-Kwārizmī. Le Calcul Indien. Paris.
- Beaujouan, Guy (1954): D’Alexandre de Villedieu à Sacrobosco. Homenaje à Millás-Vallicrosa, Vol 1. Barcelona.
- Benedict, Suzan Rose (1913): A Comparative Study of the Early Treatises Introducing into Europe the Hindu Art of Reckoning. Ph.D.-ritgerð, University of Michigan.
- Finnur Jónsson (1892–1896): Hauksbók. Kaupmannahöfn. Det Kongelige Nordiske Oldskrift-Selskab.
- Kristín Bjarnadóttir (2004): Algorismus. Fornt stærðfræðirit í íslenskum handritum. Birt 17. mars 2004 í Netlu, veftímariti KHÍ. Reykjavík, Kennaraháskóli Íslands.
- Steele, Robert (ritstj.) (1988): The Earliest Arithmetics in English. Millwood, N.Y., Kraus Reprint.
- Stefán Karlsson (1964): Aldur Hauksbókar. Fróðskaparrit 13, bls. 114–121. Tórshavn.
- Mynd 1 er af Humming Bird 0.
- Mynd 2 er af 3D Talavera Ceramic House Number Zero. Fine Crafts & Imports.
- Mynd 3 er af #0 - 2" Brass House Number - Polished. Sparkle Retail.