Á þá sem stíga út í sömu ána streyma í sífellu ný og ólík vötn... Þau dreifast og ... safnast, ... koma saman og streyma burt, ... nálgast og sundrast.Þessi sögn er annars öllu aðgengilegri í endursögn Platons sem hljóðar svo:
Herakleitos segir einhvers staðar að allir hlutir séu á iði og ekkert sé kyrrt. Hann líkir hlutum sem eru til við straum í fljóti og segir að ekki sé hægt að stíga tvisvar út í sömu ána.Herakleitos hélt því fram að himintunglin væru eldskálar, myrkvar yrðu þegar botn skálanna sneri að okkur, og kvartilaskipti tunglsins stöfuðu af því að skál þess snerist hægt og hægt. Að öðru leyti fjallaði hann ekki um fræði náttúrunnar. Hann er fyrst og fremst dæmi um það hvernig nýir fletir voru að koma upp í viðfangsefnum hugsunarinnar á þessum tíma. Lesandinn ætti ekki að auka sér gremju af því að hann sé litlu nær um sjálfar hugmyndir þessa sérvitrings, því að þannig hefur mörgum farið. Þrátt fyrir það eru þessar glefsur Herakleitosar minnisstæðar og áleitnar til umhugsunar. Viðameira svar Geirs Þórarinssonar um Herakleitos er að finna undir spurningunni Hvaða áhrif hafði Herakleitos, hvað gerði hann?
Þetta svar fer nærri texta sama höfundar í bókinni Heimsmynd á hverfanda hveli I, Reykjavík: Mál og menning, 1986. Þar má lesa sitthvað fleira um spekinga og fræðimenn á þessum tíma, einkum að því er varðar vísindaleg efni eins og stjörnufræði og heimsmynd.