Nýlega rakst ég á orð sem ég er ekki kunnugur úr sóknarlýsingu prests á Norðausturlandi um ca. 1780. Þar stóð: „Fyrir prestinn var borið nýbakað ærláfubrauð". Ekki getið þið útskýrt þetta orð 'ærláfubrauð'?Í Íslenskri orðabók Eddu (2002:873) er við flettiorðið láfa gefin merkingin ‘sköp konu eða kvendýrs’ og orðið sagt grófyrði.
![](/../myndir/kleina_030120.png)
Ærláfa eða ærláfubrauð er stór og oft ólöguleg kleina. Grófyrðið láfa er haft um ‘sköp konu eða kvendýrs’.
- FGJ og BSB.