Ár var alda, það er ekki var, var-a sandur né sær né svalar unnir; jörð fannst æva né upphiminn, gap var ginnunga en gras hvergi,Óðinn, Víli og Vé skópu himinkringluna úr höfði Ýmis, sjóinn úr blóði hans og fjöllin úr beinunum. Í gegnum miðjan heiminn gekk tréð Askur Yggdrasils. Ein rót þess lá yfir Niflheimi, sem voru undirheimar og ríki Heljar. Þar var viskubrunnurinn Mímir.
Önnur rót trésins var þar fyrir ofan, á jörðinni, í Miðgarði ríki mannanna. Frá jörðinni lá regnbogabrú upp til himna, Bifröst. Þar var goðið Heimdallur á verði, tilbúinn að vara hin goðin við innrás.
Uppi á himnum lá þriðja rót Yggdrasils og þar var aðsetur ása, Ásgarður. Goðin skiptast í tvær fylkingar, æsi og vani. Ættfaðir ása er Óðinn. Vanir voru færri en æsir og koma minna við sögu í goðafræðinni. Talið er að þeir gætu hafa verið leifar frá eldri trúarbrögðum og voru þeir einkum dýrkaðir sem frjósemisgoð. Hlutverk goðanna voru mismunandi og höfðu þau öll einhverja sérstaka eiginleika. Með því að blóta ákveðin goð gat fólk beðið um hjálp frá þeim með tilliti til þeirra sérstöku eiginleika.
Í norrænni goðafræði eru auk þess ýmsir vættir og verur sem ekki teljast til goða. Þeirra fremst má telja jötna sem eru helstu óvinir goðanna. Þar að auki er mikið af verum sem eru hálf-jötnakyns og hálf-ásakyns. Þeirra á meðal eru börn goðsins Loka, þau Fenrisúlfur, Miðgarðsormur og Hel.
Frekara lesefni á Vísindavefnum um norræna goðafræði:
- Hvað hétu örlaganornirnar í norrænni goðafræði? eftir Evu Hrund Hlynsdóttur, Katrínu Arndísi Blomsterberg Magneudóttur og Helga Kristjánsson
- Í hvaða háskólanámi er hægt að læra um norræna goðafræði? eftir Terry Gunnell
- Af hverju er Óðinn eineygður? eftir Erlu Sighvatsdóttur
- Hverju hvíslaði Óðinn í eyra Baldurs? eftir Gísla Sigurðsson
Þetta svar er að hluta eftir nemendur í Háskóla unga fólksins, námskeiðum á vegum HÍ fyrir 12-16 ára ungmenni í júnímánuði 2008.
