Sólin Sólin Rís 05:15 • sest 21:38 í Reykjavík
Tunglið Tunglið Rís 01:18 • Sest 04:30 í Reykjavík
Flóð Flóð Árdegis: 07:36 • Síðdegis: 19:53 í Reykjavík
Fjaran Fjara Árdegis: 01:39 • Síðdegis: 13:42 í Reykjavík
Árnastofnun - mynd í *Árnarstofnun

Hvað merkir að biðja í tungum?

Guðrún Kvaran

Spurningin til Vísindavefsins var í fullri lengd þessi:

Hvað merkir að biðja í tungum? Það er vitnað í svipað orðalag á nokkrum stöðum í Biblíunni. T.d. 1. Korintubréf 14:13-15 Líka Korintubréf 14:4.

Fyrra Korintubréf, 14. kafli, vers 13–14 eru svona í nýjustu biblíuþýðingu:

Biðji því sá, er talar tungum, um að geta útlagt. Því að ef ég biðst fyrir með tungum, þá biður andi minn, en skilningur minn ber engan ávöxt.

Þessi sami staður var í þýðingu Odds Gottskálkssonar á Nýja testamentinu, hinni fyrstu á íslensku frá 1540:

Hvar fyrir sá sem tungu talar, hann biðji svo að hann útleggi það. Því fyrst eg bið með munninum, þá biður minn andi, en mitt hugskot færir öngvan ávöxt.

Að tala tungum merkir að tala erlend tungumál.

Eins og sjá má er hjá Oddi notuð eintala, tala tungu, en merkingin er hin sama og textinn sýnir að sambandið er gamalt. Að tala tungum merkir að 'tala erlend tungumál, fleiri mál en móðurmálið'. Það kemur víða fyrir í Biblíunni en einkum í Postulasögunni og Fyrra Korintubréfi. Merkinguna má vel sjá í upphafi annars kafla Postulasögunnar:

Þá er upp var runninn hvítasunnudagur, voru þeir allir saman komnir. Varð þá skyndilega gnýr af himni eins og aðdynjanda sterkviðris og fyllti allt húsið, þar sem þeir voru. Þeim birtust tungur, eins og af eldi væru, er kvísluðust og settust á hvern og einn þeirra. Þeir fylltust allir heilögum anda og tóku að tala öðrum tungum, eins og andinn gaf þeim að mæla.

Með þessu er átt við að postularnir hafi getað boðað trúna um allan heim á tungum þeirra sem á þá hlýddu, það er þeir gátu talað ýmis erlend tungumál.

Mynd:

Höfundur

Guðrún Kvaran

prófessor

Útgáfudagur

24.11.2014

Spyrjandi

Björn Jakob Tryggvason

Tilvísun

Guðrún Kvaran. „Hvað merkir að biðja í tungum?“ Vísindavefurinn, 24. nóvember 2014. Sótt 26. apríl 2024. http://visindavefur.is/svar.php?id=68428.

Guðrún Kvaran. (2014, 24. nóvember). Hvað merkir að biðja í tungum? Vísindavefurinn. Sótt af http://visindavefur.is/svar.php?id=68428

Guðrún Kvaran. „Hvað merkir að biðja í tungum?“ Vísindavefurinn. 24. nóv. 2014. Vefsíða. 26. apr. 2024. <http://visindavefur.is/svar.php?id=68428>.

Chicago | APA | MLA

Spyrja

Sendu inn spurningu LeiðbeiningarTil baka

Hér getur þú sent okkur nýjar spurningar um vísindaleg efni.

Hafðu spurninguna stutta og hnitmiðaða og sendu aðeins eina í einu. Einlægar og vandaðar spurningar um mikilvæg efni eru líklegastar til að kalla fram vönduð og greið svör. Ekki er víst að tími vinnist til að svara öllum spurningum.

Persónulegar upplýsingar um spyrjendur eru eingöngu notaðar í starfsemi vefsins, til dæmis til að svör verði við hæfi spyrjenda. Spurningum er ekki sinnt ef spyrjandi villir á sér heimildir eða segir ekki nægileg deili á sér.

Spurningum sem eru ekki á verksviði vefsins er eytt.

Að öðru leyti er hægt að spyrja Vísindavefinn um allt milli himins og jarðar!

=

Senda grein til vinar

=

Hvað merkir að biðja í tungum?
Spurningin til Vísindavefsins var í fullri lengd þessi:

Hvað merkir að biðja í tungum? Það er vitnað í svipað orðalag á nokkrum stöðum í Biblíunni. T.d. 1. Korintubréf 14:13-15 Líka Korintubréf 14:4.

Fyrra Korintubréf, 14. kafli, vers 13–14 eru svona í nýjustu biblíuþýðingu:

Biðji því sá, er talar tungum, um að geta útlagt. Því að ef ég biðst fyrir með tungum, þá biður andi minn, en skilningur minn ber engan ávöxt.

Þessi sami staður var í þýðingu Odds Gottskálkssonar á Nýja testamentinu, hinni fyrstu á íslensku frá 1540:

Hvar fyrir sá sem tungu talar, hann biðji svo að hann útleggi það. Því fyrst eg bið með munninum, þá biður minn andi, en mitt hugskot færir öngvan ávöxt.

Að tala tungum merkir að tala erlend tungumál.

Eins og sjá má er hjá Oddi notuð eintala, tala tungu, en merkingin er hin sama og textinn sýnir að sambandið er gamalt. Að tala tungum merkir að 'tala erlend tungumál, fleiri mál en móðurmálið'. Það kemur víða fyrir í Biblíunni en einkum í Postulasögunni og Fyrra Korintubréfi. Merkinguna má vel sjá í upphafi annars kafla Postulasögunnar:

Þá er upp var runninn hvítasunnudagur, voru þeir allir saman komnir. Varð þá skyndilega gnýr af himni eins og aðdynjanda sterkviðris og fyllti allt húsið, þar sem þeir voru. Þeim birtust tungur, eins og af eldi væru, er kvísluðust og settust á hvern og einn þeirra. Þeir fylltust allir heilögum anda og tóku að tala öðrum tungum, eins og andinn gaf þeim að mæla.

Með þessu er átt við að postularnir hafi getað boðað trúna um allan heim á tungum þeirra sem á þá hlýddu, það er þeir gátu talað ýmis erlend tungumál.

Mynd:

...