Er það rétt sem fram kemur Morgunblaðinu 30. apríl 2020 að hátt í 14 þúsund fjölskyldur á Íslandi hafi verið „bornar út á götu“ í kjölfar efnahagshrunsins 2008?Fullyrðingin kemur fram í grein eftir formann Flokks fólksins í Morgunblaðinu þann 30. apríl 2020. Ekki er getið heimildar fyrir fullyrðingunni. Hins vegar liggur fyrir á vef Alþingis svar dómsmálaráðherra við spurningum frá þingmanninum Ólafi Ísleifssyni um nauðungarsölur og gjaldþrotaskipti. Ólafur var í þingflokki Flokks fólksins þegar hann lagði fyrirspurnina fram. Ólafur spyr um fjölda nauðungarsalna fasteigna einstaklinga fyrir tímabilið 2008 til 2017. Byggt á töflum í svarinu má sjá að nauðungaruppboð á eignum einstaklinga á tilgreindu tímabili voru 8.846, nauðungaruppboð á fasteignum lögaðila voru 1.189 á sama tímabili. Samtals eru því um 10.385 nauðungarsölur að ræða á tilgreindu tímabili.[1] Sú tala svarar ekki hversu margar fjölskyldur hafi búið í viðkomandi fasteignum né hvort þær hafi verið „bornar út á götu“. Talnagrunnur dómsmálaráðherra segir ekkert um forsendur nauðungarsölu né búsetu í fasteign þegar eignin er boðin upp. Líklega eru nauðungarsölur lögaðila fyrst og fremst eignir í eigu byggingaraðila eða leigufélaga. Þá er heldur ekki óþekkt að einstaklingar kaupi og eigi eignir sem nýttar eru til útleigu. Það hefði verið gagnlegt að hafa upplýsingar um tengsl íbúa fasteigna sem boðin er upp við eiganda. Það er ljóst að jafnvel þó sú forsenda sé gefin að íbúi og eigandi sé einn og sami aðili í tilfelli allra einstaklinga sem eru gerðarþolar í nauðungarsölum þá er talan sem formaður Flokks fólksins nefnir í Morgunblaðsgreininni nálægt því að vera 50% of há. En þar með er ekki öll sagan sögð eins og nú skal rakið. Nauðungaruppboð fasteigna er leiður en óhjákvæmilegur fylgifiskur ef íbúðarhúsnæði er fjármagnað með veðlánum. Þetta á bæði við um einstaklinga og lögaðila. Lánveitandi veitir lán til byggingar eða kaupa gegn veði í fasteigninni. Stundum tefla lántakar á tæpt vað og byggja endurgreiðsluferil á bjartsýnum hugmyndum um framtíðargreiðslugetu sína. Í einhverjum tilvikum fer illa, annað hvort vegna óviðráðanlegra ytri skakkafalla sem snertir hagkerfið allt (síldarbrestur, gengisfall gjaldmiðils vegna falls fjármálakerfis) eða vegna einstaklingsbundinna áfalla (skilnaður, gjaldþrot einstaks fyrirtækis). Ef slík áföll leiða til greiðslufalls gagnvart lánveitanda fasteignaveðláns getur eigandi lánsins látið reyna á veðið. Séu tölurnar í svari dómsmálaráðherra til Ólafs Ísleifssonar skoðaðar má reikna út að árið 2007 voru nauðungaruppboð hjá einstaklingum 284 og 549 árið 2008. Ferlið frá greiðsluvandræðum skuldara til nauðungaruppboðs er nokkuð langt, þannig heimila lög að byrjun uppboðs sé frestað í allt að eitt ár[2] Á árinu 2009 voru frestir sem gerðarþola eru veittir lengdir.[3] Formaður Flokks fólksins hélt því fram að fjölskyldur hafi flæmst út á götu í kjölfar efnahagshrunsins. Það er því ekki rétt að hefja talningu fyrr en um áramótin 2008/2009. Það má jafnvel rökstyðja að ekki sé eðlilegt að hefja talningu fyrr en frá og með ársbyrjun 2010. Líklega hafa mörg nauðungaruppboð ársins 2009 verið komin í ferli fyrir október 2008 og verða því tæpast rakin til falls fjármálakerfisins í október 2008. Hitt er annað mál að líklega má rekja hvorutveggja, fall bankanna og fjölgun nauðungarsalna til sömu undirliggjandi þátta sem fólust í ofþenslu efnahagslífsins á fyrstu árum 21. aldarinnar, mikilli skuldsetningu fyrirtækja og heimila í innlendri og erlendri mynt auk mikillar sveiflu í gengi krónunnar. Mynd 1 ber með sér að nauðungarsölur á fasteignum í eigu einstaklinga eru flestar árið 2010 og eru mjög margar næstu ár þar á eftir en snarfækkar árið 2014 og eru á bilinu 200 til 600 árin þar á eftir. Með hliðsjón af myndinni og með hliðsjón af ákvæðum laga um nauðungarsölu og viðbótarákvæðum sem heimiluðu gerðarþola frekari fresti virðist eðlilegt að meta áhrifa hrunsins á nauðungarsölur þannig að þeirra hafi byrjað að gæta á síðasta hluta ársins 2009 og hafi verið horfin að mestu árið 2014. Ef við teljum frá miðju ári 2009 til loka árs 2013 eru nauðungarsölur á fasteignum einstaklinga 5.891. Hluti af þessum nauðungarsölum hefðu átt sér stað þó svo ekkert hrun hefði orðið. Til að einangra áhrif hrunsins á nauðungarsölur fasteigna einstaklinga má beita mismunaaðferð eða mismuna-mismunaaðferð.
2014-2017 |
||
---|---|---|
Einstaklingar | ||
Lögaðilar |
2014-2017 |
||||
---|---|---|---|---|
Einstaklingar | ||||
Lögaðilar |
2014-2017 |
||
---|---|---|
Einstaklingar | ||
Lögaðilar |
2014-2017 |
||||
---|---|---|---|---|
Einstaklingar | ||||
Lögaðilar |
Niðurstaða
Að öllu samanlögðu má draga þá ályktun að fall fjármálakerfisins í október 2008 hafi orðið til þess að um 2.000 til 3.500 nauðungarsölur húseigna hafi orðið sem ella hefðu ekki orðið. Þessi tala hefði getað orðið miklu hærri ef ekki hefðu komið til aðgerðir stjórnvalda. Þannig kemur fram í næstsíðustu skýrslu Eftirlitsnefndar með sértækri skuldaaðlögun[4] að fram til september 2012 hafi fjármálastofnanir lækkað höfuðstól skulda að 110% af verðmæti hjá 10.807 skuldurum og 1.151 skuldari hafði gengist undir sértæka skuldaaðlögun sem þýddi í raun að fjármálastofnanir féllu frá uppboði gegn því að skuldari borgaði það sem hann gæti í 3 ár. Hluti þeirra sem fengu fyrirgreiðslu fyrir tilstuðlan 110% leiðarinnar voru ekki í verulegum fjárhagsvanda. En engu að síður: Heildarfjöldi þeirra sem fengu höfuðstólslækkanir eða gengust undir sértæka skuldaaðlögun eða gengu í gegnum nauðungaruppboð fasteigna er þannig rúmlega 15 þúsund. Hér er því vísbending um að um ríflega fjórðungur þeirra einkaaðila sem stóðu tæpt gagnvart því að halda húsnæði sínu í kjölfar falls fjármálakerfisins í október 2008 hafi orðið gerðarþolar í nauðungaruppboði fasteigna. Ekki er hægt að fullyrða hversu margir þeirra bjuggu með fjölskyldu í hinu uppboðna húsnæði. En í einhverjum tilfellum sömu gerðarþolar við gerðarbeiðanda um tímabundna áframhaldandi búsetu í hinu uppboðna húsnæði.[5] Kannski lýsir fullyrðingin sem spurt er um þeim raunveruleika sem hefði getað orðið, hefði ekki komið til úrræða stjórnvalda í formi sértækrar skuldaaðlögunar og 110% leiðar, frekar en þeim raunveruleika sem varð. Tilvísanir:- ^ Alþingi. Svar dómsmálaráðherra við fyrirspurn frá Ólafi Ísleifssyni um nauðungarsölur og gjaldþrotaskipti. althingi.is. (Sótt 16.11.2020).
- ^ Sýslumenn. Nauðungarsölur. syslumenn.is . (Sótt 16.11.2020).
- ^ Sunna Ósk Friðbertsdóttir. Framkvæmd nauðungarsölu á Íslandi. 49. skemman.is. (Sótt 16.11.2020).
- ^ Skýrsla eftirlitsnefndar til ráðherra atvinnuvega-og nýsköpunarmála, samkvæmtlögum nr. 107/2009 um aðgerðir í þágu einstaklinga, heimila og fyrirtækja vegna banka-og gjaldeyrishrunsins. stjornarradid.is. (Sótt 16.11.2020).
- ^ Vísir. Íbúðalánasjóður á fjórfalt fleiri íbúðir en í byrjun síðasta árs. visir.is. (Sótt 16.11.2020).
- Mynd 1: SS.
- Mynd 2 og 3: Thorvaldur Tjörvi Ólafsson og Karen Áslaug Vignisdóttir. Households’ position in the financial crisis in Iceland. cb.is. (Sótt 16.11.2020).
- Mynd 4: Seðlabanki Íslands. Hagvísar. sedlabanki.is. (Sótt 16.11.2020).
- Mynd 5: Seðlabanki Íslands. Hagvísar. sedlabanki.is. (Sótt 16.11.2020).